Kuruluş efsanelerine karşı çıkarken bir başka efsaneye kurban gitmenin resmi tarihteki öğretisidir. Peygamber safhında yer alanların ki bunlara islamcı/ikinci cumhuriyetçi diyorlar, ortaya attıkları büyük türkiye projesi(pan-islamizm ve pan-türkizm)ta enver paşa, talat ve cemal paşa zamanında ingilizlerce, bolşeviklerce başarısızlığa mahkum edildi. Diğer taraftan kemalizm adı altında misak-i milli sınırları ile çizilmiş türkiye devletinin kurucuları hiç de resmi tarih kitaplarında yazıldığı gibi bilinçli ve inatçı bir yöntemle bu işi başarmış değillerdir. Kurtuluş savaşı yıllarında ne olup bittiğinin farkında bile olmayan isyancılarımız öyle ki bir ara manda'yı iyi bir şey olarak kabul dahi etmişlerdir. Rusya'dan kaçan yahudilerin filistin'e yerleştirilmesi için ingilizlerle işbirliği bile yapmışlar, yetmemiş enver paşa sırf ingilizlere olan kininden dolayı kalkıp kafkasların bolşevikleştirilmesi sürecine destek bile olmuştur. Avrupalı emperyalistler ingilizler ve fransızlar, anadolu, kafkas ve orta doğu topraklarını sovyet bolşevizmine karşı her daim tampon bölgeler olarak kullanmak adına kullanmışlardır. Aynı şekilde bolşevikler de. Bu şartlar altında gerek berlin konferasında " ermenistan " devletinin kurulması planları, gerekse kurutuluş savaşı yıllarında yunanlara verilen desteğin geri çekilmesi, gerekse kürtlerin hamidiye alaylarında ermenilere karşı kullanılması coğrafyada değişen emperyalist politikaların neticesinde karmakarışık bir hal almıştır. Balfour Deklarasyonuna kadar Türkiye'nin bölgedeki rolü emperyalist devletlerce kesin olarak belirlenememiştir. Ve akabinde 1947'lerde ülkemize yağan marshall yardımları ile aslında ülkemizin ingilizler ve amerikalılar tarafından sovyetlere karşı bir tampon bölge olarak kurulmasına izin verildiği acı da olsa bizlere gösterilmiştir. Aynı zamanda bir başka tampon devlet yahudi devletinin de ilanı ile orta doğu'dan ingilizler yavaş yavaş çekilebilme imkanı bulmuşlardır.
