bu ülkeyi kurtaran halkın kendisidir. atatürk onları sadece ateşleyecek cesareti göstermiş ve onlara takip edecekleri iyi bir yol yaratmıştır. bunun yanında, tarihi olaylar kendi tarih çerçevesinde incelenmelidir. peygamber ve atatürk'ü karşılaştırmak bu hususta çok yanlıştır. çünkü bu sonu olmayan bir kavganın başlangıcı demektir. what if'cilik oynamak somut yanıtlar bulmak için seçilebilecek en kötü yoldur. ha ülkeyi bu hale getiren nedir? ne islamiyettir ne peygamberdir.
biz bugün ;
- geceleri sokakta gezemiyorsak...
- başka insanların belirlediği sınırlar için savaşıyorsak...
- hastalıktan, savaştan , açlıktan milyonlar kırılıyorsa...
- işlerimizi yaptırmak için insanların saygı duyduğu isimleri kullanıyorsak...
- ilgi çekmek uğruna olmadığımız birinin kılığına bürünüyorsak...
- hayatımızı başkaları ne der diye yaşıyorsak...
- ne yaptın diyenlere geçmişi işaret edip ellerimizi şimdiyi yapmak için kullanmıyorsak...
- insanları cahil bırakıp suçu dine atıyorsak...
- otorite sahipleri kendilerini halktan soyutlayabilecek kadar vurdumduymaz olabiliyorsa, buna izin verebiliyorsak,
ve biz: tüm bunlara rağmen damarlarımızdaki bağnazlığı hala söküp atamıyorsak bu bizim eşekliğimizdir. ne 1400 yıl önce yaşamış bir insanındır suç, ne de o insanın sözlerine kulak verenlerin.
