bu geyiğin döndüğü sıralarda türkiye de ve dünyada buna inanan bir çok kereste vardı.
ulan emperyalizmin kim görmüş "özgürlük ve demokrasi"götürdüğü.
o senelerde bir yaz tatiline gitmiştim,bir iş adamı beni balığa davet etmiş ve bu meseleleri konusuyoruz.
olaylar daha çok sıcak, bana kerestenin söyledikleri aynen şunlardı"artık dünyada ırak gibi ülkeler kalmıcak abd herşeyi değiştircek" o yaşımla bile götümle gülmüştüm adamın yaşı en az elli.
gerçi bu yaş meselesi değil,üretim ilişkilerin insanları getirdiği mesele,emin olun türkiye ye aynısı olsa yine bu şekilde konuşan adamlar olucaktır.
gerçi cumhuriyet devriminden sonra biraz zor çıkıp böyle konuşmak ama yinede kapalı kapılar arkasında muhakkak dönerdi böyle geyikler.
hatta verilen onurlu bir antiemparyalist mücadeleye rağmen.
çok değil yüz sene önceye gidelim birinci paylaşım savaşından sonra türkiye de bir çok dernek kurulup,bir çok yapı mandacılığı savunmadın mı?
o dönemin burjuvazisi abd veya ingiltere mandasına girelim demedi mi?
yani baskı ve köhnehlik birde liberalizmin o alçak yüzü bu şekilde düşünen insanları her daim barındırır.
yine bir gün tartıştığım bir marangoz büyüyüm bana şunu demişti;"keşke ingiltere mandasına girseydik o zaman daha gelişmiş olurduk"bunu söyleyen adamda lafa gelince sıkı bir islamcı.
bunu nasıl çelişki?
şu şekilde ele alırsak kapalı ve savunmaz halk her zaman koyun gibidir bu şekilde düşünmeleri doğaldır der geçersin,ama bunu kalkıp bir sermayedar söylerse orda dur kardeşim.
