asıl adı şerif cırık olan halk ozanı. hakkında yanlış bilinen pek çok konu içinde en önemlisi ' alevi' olduğu sanısıdır. kendisi bu konuda ' ben asimile olmuş bir ali evladıyım' diyerek türkmen kökenli, zamanla sünnileşmiş bir aileden geldiğini belirtmiştir. ha bu çok mu önemli, değil elbette. lakin biz isterdik ki şarkılarında bahsettiği demokrasiyi kendisi içselleştirebilseydi. türkülerin konu edildiği siyaset meydanı programında şunu söylediğini hatırlıyorum:
''yabancılar bizim müziğimizi, sevmediler, dinlemediler. o yüzden biz de onları dinlemeyelim''
ve akabinde salonda alkış tufanı koptu. halbuki o stüdyoda yabancılara bizim müziğimizi çok da güzel dinleten moğollar vardı, modern folk üçlüsü vardı. dinletmekle kalmamış ödüller de almışlardı. 'demek ki biz sunamamışız, tanıtamamışız kendimizi' diye sorgulamak yerine gayet faşizan bir yaklaşımla yabancıların müziğini tu kaka ilan etti sosyalist enternasyonal halk ozanımız. oysa ki en iyi o bilmeliydi müziğin yabancısının olmadığını... ah be mahzuni dayı, ben şimdi nasıl inanayım şu sözleri senin yazdığına:
--spoiler--
tabuttaki ölü gibi ölemem
derdim çoktur onun için gülemem
ben insanın değerini bölemem
doğu batı gavur müslim bir bana
--spoiler--
ağlasam mı türküsünün hikayesi de tuz biber ekti. her neyse, aşık mahzuni güzel insandı.
