mesela bir yapımın anlık esprileri çok başarılı olur, karakterleri ayrı kişiliklere sahiptir, hepsi değişik ama tahmin edilebilir şekilde davranırlar, hehheheh diye gülersiniz. (bkz: how i met your mother)
konuyla alakasız, zaman zaman uzatıp bokunu çıkarır, ama yine de zeka akar, başarılıdır, gülersiniz. (bkz: family guy)
tabu tanımaz, harika karakterler barındırır, olay örgüsü 10 numaradır, kahkahalarla gülersiniz. (bkz: south park)
belirli bir konunun üzerinde çeşitlemelere gider, ilginç bir espri anlayışı, 3-4 çok parlak karakteri vardır, gülersiniz. (bkz: my name is earl)
klasik olmuştur, old school sit-com'un en iyilerindendir, gülersiniz. (bkz: seinfeld)
istikrar abidesidir, daima akıllıcadır, daima komiktir, dünyanın en iyi 2-3 karakteri yaratılmıştır, yıllarca gülersiniz. (bkz: the simpsons)
ama her birinin gelip dayandığı sınırlar vardır. bunları iyi olmak için, tarz oluşturmak için yaratmışlardır.
ama bir dizi vardır ki, hem tabusu yoktur, hem karakterleri bencil, aptal, egoist, hayvan, ölümcül komiktir, hem ciddiyetin "c"'sinden, mesajın "m"'sinden yoksundur, hem asla kendinizden bir şey bulamazsınız, hem onlar adına utanır, hem e yuh! nidalarını salarsınız.
o dizi öyle bir yapımdır ki özgürdür. uçmaktadır. "kolay" denilen kavramın harika olabileceğini, herhangi bir konuya sahip olmamanın da süper olduğunu dünyada ilk o göstermiştir. öküzlüğün de süper komik olabileceğini.
o dizi hayatınızda pause tuşuna basıp ölene kadar güldüren tek şovdur. gülmekten gerçek anlamda canınızın yanmasını sağlar.
o dizi "it's always sunny in philadelphia" olmaktadır.
