milli savunmanın, yani bir savunma sanayisinin temelidir.
1964 yılında kıbrıs bunalımı sırasında, müttefik ülkelerden alınan savunma teçhizatının türkiyenin ulusal çıkarları doğrultusunda kullanılması ihtiyacı hasıl olmuş; ancak başta abd olmak üzere, bazı müttefik ülkelerce çıkarılan engeller sebebiyle savunma ihtiyaçlarının karşılanmasında diğer ülkelere mutlak bağımlı hale gelinmesinin sakıncaları kuşkuya yer bırakmayacak şekilde gözler önüne serilmiştir.
bu durum, türkiyede modern bir savunma sanayii altyapısının oluşturulmasına yönelik politikaların temelini teşkil etmiştir.
1974 sonrasında kurulan kara, deniz ve hava kuvvetleri güçlendirme vakıfları tarafından yürütülen çalışmalar ile bazı temel sahalarda; aselsan, havelsan, aspilsan gibi devlet sermayesine dayalı yatırımlar gerçekleştirilmişse de mevcut kaynaklar ve uygulanmakta olan tedarik politikalarıyla tsknın 1950lerden itibaren biriken ve giderek büyüyen savunma teçhizatı açığının kapatılmasının mümkün olamayacağı anlaşılmıştır.
bu noktadan hareketle, milli bir savunma sanayii altyapısının tesisine ilişkin politikaların tespiti ve bu politikaları tatbik etme yetki ve sorumluluğuna sahip mekanizmaların oluşturulmasına 1980lerde ağırlık verilmiştir. bu amaca uygun olarak 1985 yılında 3238 sayılı kanunla savunma sanayii geliştirme ve destekleme idaresi başkanlığı (sageb) kurulmuş, daha sonra başkanlık, 1989 yılında 390 sayılı kanun hükmünde kararname ile savunma sanayii müsteşarlığı olarak yeniden yapılandırılmıştır.
3238 sayılı savunma sanayii hakkında kanunun amacı modern bir savunma sanayiinin geliştirilmesi ve türk silahlı kuvvetlerinin modernizasyonunun sağlanması şeklinde ifade edilmektedir.
