bu olayda verili olan her değerin ve çevresel her faktörün suçun, yerin, suçu işleyenin, işlettirenin, işlenme zamanının vs. tamamı tanrının bilgisi ve kontrolünde geliştiği için kurgusal anlamda bakıldığında kandırılan şeytandır. golü yiyen şeytandır. şeytanın suç işlemesi için insan kullanılmıştır.
insanın o suçu işlemesine engel olacak yeterli ve kalifiye bir iradesi yok ise suç tanrınındır insanın değil. suçun işlenmesi için gerekli tüm dekoratif ekjlentiler yerine getirilmiş, ortam kurulmuş ve suçu işlemesi için yüreklendirilmiş ve en sonunda şeytan tarafından itlenerek o suç işlenmiştir. burda arkasından iş çevrilen şeytandır düpedüz. çünkü olay sonrasında şeytan tamamen çok büyük bir ürtbe ve koltuk kaybına uğrarken, insanlar kendilerine yasaklanmış olduğu halde yaptıkları şeyi yani -artık çocukların bile anladığı şekilde cinsel birleşmeyi- rahat rahat yapabilecekleri dünyaya sürülmüşlerdir. işlediğin suçu sonsuza kadar işlemeye devam edebileceğin ama öldüğünde de o suçu hiç işlemediğin günlerdeki gibi yaşayacağın cennet ideasına geri kavuşabileceğin bir ceza olur mu. olmaz. bu durumda olay sonucu cezalara bakılacak olursa asıl olayın tamamının şeytanın tanrısal kattaki yeri ve rütbesi hakkında yapılan bir kurgudan ibaret olduğu açıktır.
sanki şeytanın yerinden edilmesi, sürülmesi için yaratılır insan ve sonrasında şeytan rütbesinden edilir. insanla da iş bitince cennette ya da her neresiyse orada daha fazla kalmasına gerek olmadığı için belki de ama yine de yaratılmış olan yaratılmıştır denilerek dünyaya yollanır.
suç meyvenin kopraılması ise meyveyi koparan değil kopraın ya nolacak diyen daha çok cezalandırılmıştır. hem de bir kopran bir gün oralara geri dönebileceği halde kendisi hiç bir zaman geri dönmeyecek şekilde.
çok ilginç bir hikayedir. kahramanları, kişilikleri açısından. özellikle zamandan bağımsız yaşayan zamanın farkında olmayan bir şeyin olgunlaşamayacağının göstergesi olan tanrı kişiliği çok ilginç çıkışlar sunar.
