ivan gonçarov'un 1850'li yılların rusyasında kaleme almış olduğu eser. kitabın ismi ile aynı adı taşıyan baş karakteri ailesi tarafından tembelliğe alıştırılmış, yetenekleri köreltilmiş bir gençtir.
" biliyor musun andrey, benim içimde yakıcı, ne de kurtarıcı hiçbir ateş yanmadı. hayatımda hiçbir zaman başkalarınki gibi gittikçe renklenen, parlak bir güne çevrilen bir sabah olmadı; bir sabah ki yakıcı öğlesi geçtikten sonra yavaş yavaş solusunve kendiliğinden akşama ulaşsın. hayır benim hayatım sönmüş başladı. doğrusu; ben yıpranmış bir elbise gibiyim; sebebi de ne iklim, ne de iş yorgunluğu. on iki yıldır içimdeki ateş yakacak hiçbirşey bulamayınca kapalı kaldı, kendi zindanını yaktı ve söndü. on iki yıl geçti, sevgili andrey; artık bu uykudan uyanmak isteğini bile duymaz oldum"
