bir insana değer verip onun için gözyaşı dökmenin acizlik olduğunu düşünen aciz yazar söylemidir.
eğer kastedilen sevgili ise aldatılmış da olsun, terkedilmiş de olsun, aciz değil insandır. karşısındaki gibi abazan değildir, beyni bacaklarının arasına sıkışmamıştır. ağlar, biraz zaman sonra karşısındaki adinin, değil ağlamaya beyinden geçirilmesine değer olmadığını fark ederek normal hayatına dönecektir. **
