hayat olduğu gibidir ve sinema her zaman olmayanı göstermek zorunda değildir demiş bilmem bi vakit. sert, savunmasız ve açıklamasız. onun filmlerinde bir savunmaya giremezsiniz. baş karakteri bir kızı acımasızca öldürürken sebep arayamazsınız, diyelim ki ehli hazırda bir sebebiniz var ki figan döktürse de meydanda üfürüktendir o sebep. gerçekte olduğu gibidir aynı. yargı beklemez. yargılasanız da his beklemez. karakterlere acımaz, sevmez yahut tiksinmezsiniz. öyle bir duygu oluşturmak istemez siz de.
havuz. yazar rolündeki kadınla genç kızın ilişkileri.. nesil farkı dimdik saygı duruşundadır önünüzde. kültür farkı da tabi. iticidir bazen ikisi de bazen ikisi de sempatik. hele ki masum çehreli genç kızın koskoca adamı ayartması ve adamın havuzun başından hiç çekinmeden küstahca kızın gözlerini içine baka baka penisini avuçlaması iğrenç gelse de size, orda ki his başkadır. kızın aslında göründüğü gibi de masum olmadığını nihayetinde bir insan bir dişi olduğunu anlarsınız.
