niçe'nin terlik üzerine söylediği bir sözü ele alalım, "kafayı kıran terliğin şiddeti değil, isabetin sürekliliğidir.". buradan da anlaşılacağı gibi terlik ve hedef arasında birebir bir ilişki söz konusu. terliğin ait olma ve ego, süperego durumlarına işareti, frödyen açıdan da terlik yeme sıklığının cinsel isteği uyarma şiddetiyle ters orantılı olduğu da gözlerden kaçmamaktadır. hal böyleyken, benim burada terlik yemeyen çocuğun uludağ sözlüğün abazan alt kümesini oluşturduğunu iddia etmem, aile içi silahlanmanın terlikle başladığını söylemem kadar abesle iştigaldir. ayrıca, ingiliz anahtarı, kapı anahtarı, oklava, banyo hortumu, polis jopu, levye gibi bilimum ekipmanlarla dayak yememiş çocukların büyüdüklerinde taşaklarının fındık kadar olması da su götürmez bir gerçektir. yalanım varsa şurdan şuraya yazmak nasip olmasın.
