tanrının varlığına inanmanın zıttını, dilediğini yiyip içmek, yakalanmayacağını bildiği zamanlarda her türlü fenalığı, azgınlığı yapmak ve bunların yanına kar kalması zannedenlerin anlayamadığı şeydir.
işte siz bu yüzden sizi denetleyecek kurallara ihtiyaç duyuyorsunuz, ama insanın ahlakı ve erdemi başında bir tanrı olmadan da bunları yapmasına engel olur, siz rahatınızı bozmayın.
herkes, diğerleri gibi, doğru olmak - erdemli olmak- ahlaklı davranabilmek için tanrının ona koyduğu kurallara ihtiyaç duymaz. çünkü bunun dinlerin değil, insan olmanın sorumluluğu olduğunun farkındadır. kimse bunları sağlamak için tanrıya inanmak zorunda değil, siz göt korkusu olmadan böyle yaşayamayacak insanlarsanız, tanrı ve dinler tam da sizin içinmiş.
bu sonsuz mutluluk varsa inanmayanlar insan olmanın bütün sorumluluklarını yerine getirdikleri sürecei düşündüklerinin hesabını verebilirler. tanrı insana aklı fikri verdiyse, kendisinin sorgulanacağı riskini de göze almış demektir. bunun için hiçkimseyi suçlayamaz.
ama o sonsuz mutluluk yoksa, sen inandığının verdiği aklı fikri kullanmadan ömür boyu koyun gibi yaşamış bir canlı olarak göçüp gidersin.
