Ateizm ile ilgili en güzel olay da şudur. Bir gün Hz. Ali ye bir adam gelir ve der ki; ben senin allah ına inanmıyorum. Ve dünya da hiçbir sınır kural tanımadan ( ki tanrı insanlara birçok sınır koymuştur) geziyorum. HAlim keyfim gayet yerinde. Dilediğimi yiyorum, içiyorum. Yakalanmayacağımı bildiğim zamanlarda hertürlü fenalığı,azgınlığı yapıyorum. Ve yakalanmadığım sürece bunları yapmak yanıma kar kalıyor. Oysa sen inandığın din uğruna bir çok meşakkate katlanıyorsun. Ya öbür dünya diye bir yer yoksa? o zaman kendine yazık etmiş olmaz mısın?
Bunun üzerine Hz. Ali şu karşılığı verir; Ben Allah ın bana koyduğu kurallar doğrultusunda yaşarken belki bazen sıkıntı çekiyorum belki bazen hor görülüyorum ama manevi olarak içimde büyük bir huzur yaşıyorum. Ve bütün bu yaptıklarımı zevk alarak yapıyorum. Bütün bunları 60-70 yıllık bir dünya hayatında yapacağım. DAha sonra ise bunların hiçbirini yapmama gerek kalmayacak. Çünkü allah böyle vaadediyor. Ve sonsuz bir hayata gideceğim. Sonsuzun yanında 60-70 gibi bir hayatın bir anlamı var mı? Burada allah ın istediği doğrultuda çalışmışsam büyük bir mükafat ile kaşılaşacağımı ümit ediyorum. Eğer öbür dünya diye bir yer yoksa bile çok şey kaybetmiş sayılmam. Peki sen allah a ve başka bir aleme inanmadan bu dünyadan ölüp gittiğinde ya karşına bir başka alem çıkarsa, ya benim dediklerim doğruysa o zaman ne yapacaksın? Sonsuz mutluluğu 60-70 yıl gibi bir zamana satan insana ne denir?
