bünyeyi fazlasıyla hüzne boğan, gül ki sevgilim adlı şarkı gibi gayet tutmuş, dinlerken hüzünlendiren yeter artık dedirten ama yine de tekrar tekrar dinlenebilen bir oğuzhan koç şarkısıdır. ayrıca, her ne kadar bu şarkıyı sevsem de, oğuzhan koç'un nağmeleri felaket abarttığını düşündüğüm şarkıdır da. heleki o en sonda haaağğğlaaaallahü-ekber diye bağlayacağını falan düşündürüyor dinleyiciye, iyice abartıyor, ezan okuyan müezzin gibi gırtlağa giriyor.**
