çözümü çözümsüzlüğünde olan sorun.bu sorunun çözülmesi bi yerde varlığının niteliği tartışılan laik-islamcı çatışmasının en büyük sembolik ayrımının bitmesi anlamına gelir.kaldı ki bu çözüm ne islamcıların ne de laikçilerin işine gelir.laiklik karşıtlarının sözde politik çalışma sahası budur.
sanıldığının aksine türban yasağından beslenen daha muhafazakar siyasetçilerdir.geçek anlamda atatürk devrimlerini benimseyememiş bir grup siyasetçi de politik arenadaki bu sembol savaşını kaybetmek istememektedir zira çağdaş bir ülke için yaptıları birşey yoktur ve kulislerde kurulan bu denge oyununda rollerini yapmaktadırlar.
okullarda siyasete gelince de öğrencilerin poltik bir tavır sergilemesi,örgütlü yada bireysel bir çaba içine girmesi demokrasinin nimetlerinden korkan insanları rahatsız eder.kaldı ki üniversitelerde,akademik platformda yaşanmazsa bu dağlarda yaşanır ve kimsenin istemeyeceği şeyler olur.eli satırlı ideolağlar(!) bu yaşanamamışlığın simgesidir.
apolitik kalmanın,bir ideolojiye bulaşmamanın gurur duyulacak bir yanı yoktur.aksine ayağındaki nike la mutlu olan insanların içinde(örgütlerin istismara açık olmasından kaynaklı kendini kullandırma ihtimaline rağmen)daha iyi hissetmesini sağlar insanın.
umarım bu sahte yada epey gerçek savaşın daha fazla kurbanı olmaz.
