sosyalistten ziyade içinde bulundukları sisteme her biri ayrı kitap konusu hikayelere sahip, bir isyan bir başkaldırı özelliği barındıran kulüplerin ttibünleridir.
takımların ortaya çıkışları, kuruluşlarındaki protest yaklaşım dolayısı ile tribünleri de etkilemiştir.
misal ingiltere de mavi ağırlıklı forma giyerek sahaya çıkan takımlar monarşi yanlısı takımlar olup(chelsea, everton, manchester city gibi...) kırmızı formalı takımlar genelde halkın takımı pozisyonundadır.(liverpool, manchester utd, v.b).
keza ispanya'da kulüp adından önce "real" ön adı kullanan takımlar kral yanlısı, barcelona, sociedad, bilbao gibi kulüpler de bulundukları etnik populasyonun spor sahalarındaki temsilcileri, sesleri durumundadır.
futbolun bir oyundan ziyade bir kültürel etkinlik sayıldığı diğer ülkelerde de(arjantin, brezilya, hollanda, portekiz, fransa v.b) kulüpler arası bu tip ayrımlar gözlemlenebilmektedir ki bu da futbolu daha bir seyir zevki veren bir spor haline getirmiştir.
ülkemizde ise az da olsa bu tarz tarihsel rekabetlere dönem dönem rastlanmıştır.
günümüzde tribün niteliği olarak sadece beşiktaş'ta gözlemleyebildiğimiz bu özellik, adana demirspor, eskişehirspor, ankaragücü, karşıyaka ve hatta trabzonspor'un da sahip olduğu lakin üstte de bahsettiğimiz üzre malesef türkiyemizde futbolun kültürel gelişim eksikliği sebebi ile unutulan, hatırlanamayan tarihi gerçeklerdir...
