Çok uzun zaman önce bir forum köşesine seni sevmek diye bir şiir yazmıştım. Senin bu şiirden hiç haberin olmayacaktı. Ben bir aşk nasıl ölümsüz olur herkese anlatacaktım. Sen bilmeyecektin bilirsen çünkü bu aşka bir ortak daha çıkacaktı ve ben buna hiç hazır değildim.
Bütün akşamdan kalma acıları alkole katıp sızmışlığın ertesi gününde dükkanı açıp temizledim dükkanın görünen kısımlarını. Çay beni de ortak et sigarana çığlıklarıyla bağırırken açtım mail adresimi. Senden bir mail vardı. Aradan geçen onca aşktan sonra önemli bir şey olmalıydı. Derin bir nefes çay sigaradan sonra okumaya başladım mailini. Bu şiir tanıdık geliyor bana dedim kendi kendime benim sana olan aşkıma benziyor dedim. Hatta Türklere özgü o beğeni sözcükleriyle söverekten iyi şairmiş dedim. Sonra altındaki ehliistirahat imzasını gördüm. Forwardı başlatan pezevenk şaire değer verdiği için herhalde adımı silmemişti. Bir not eklemiştin sonuna "hala böyle sevenler var mı? allahım nolur karşıma çıkar"
O bendim diyecektim hatta giriş şifremi de ekleyecektim maile sonradan vazgeçtim. Bu şiir sen beni sevesin diye yazılmamıştı ki. Boğazıma oturan yumruyu yarım paket sigara bir demlik çay ile bastırıp devam ettim sana şiirler yazmaya.
Yine haberin olmayacak sana yazılan şiirlerden yine sen benim şiirlerimi okurken benimle yaşayabileceğin aşkların hayallerini kuracaksın.
