metal dinlemenin herhangi bir felsefeye sahip olmayı gerektirmemesi, ayrıca sadece metal dinleyenlerin değil, genel olarak insanların çoğunun zaten şöyle veya böyle herhangi bir felsefeye sahip olmaması sebebiyle garipsenmesi garipsenecek gençtir. bizim ülkemizde ve tahminimce birçok ülkede metal, müzik olarak sevildiği için dinlenmektedir, isyankar yaşam tarzının sembolü olmasından dolayı değil.
zaten '80'lerden beri metal müzik türlerinde çeşitlenme olmuştur, bu yüzden de metali hâlâ o '80'lerdeki protest-isyankar hâliyle hatırlamak büyük yanılgı olur. black metal grupları, heavy metalcilerin aksine barışı ve gerçekleri temel almaz, bazıları ırkçı-milliyetçidir ve daha çok şeytan, cehennem, ölüm, isa gibi sosyallikten-siyasallıktan uzak kavramlarla ilgilenir. müzikal yöne ağırlık veren senfonik, gotik vs. gibi birçok metal türü de ortaya çıkmıştır. bu bağlamda metalin yeknesak bir tür olmadığını, buna bağlı olarak da her metal dinleyenin '80'lerden kalma "asi gençlik"ten olmadığını görmek mümkündür.
öte yandan, birçok metal grubunun sözlerinde dinlere sataşıldığı ve satanik öğelere yer verildiği de bir gerçektir. rotting christ adlı grubun ismi bile bunu açıklamaya yetiyor. ama ne yalan söyleyeyim, müslüman olmama ve isa'yı allah'ın sevgili kulu saymama rağmen şu "sanctus diavolos" albümünü dinlemeden duramıyorum! özellikle koro vokaller harika.
