uzak işyeri*. hatta bu mesafe her sabah aynı otobüsle ve aynı insanlarla tamamlanır. zamanla ortam ayşecik filmlerindeki mahalle ortamına döner. herkes yol çilekeşidir, herkes birbirini tanır. yol boyu sohbet edilebilir. yan koltuktakinin gazetesini göz ucuyla süzmek yerine "ver lan çok okudun sen bu sabah" denilebilir. içerisini konserve haline çeviren aç gözlü otobüs şoförüne "ya kardeşim ne bu her sabah her sabah" yerine samimiyetten "ya irfan abi s.kicem hee akraba olduk burda" şeklinde sövülebilir. istenirse yan koltukta oturan sibel ablanın omzunda sabah uykusu çekilip, salyaları üstüne salarak yol tamamlanabilir.. 110km. bu, boru değil.
