büyük bir senfonidir. cok degisik özellikleri vardir. ilki, mahler´in son senfonisi olmasidir. dünya´ya veda´dir bir sekilde. sekizinci senfoni icin yaklasik 1000 kisilik bir kadroya- ki mübalagadir, ama en az 200 kisi gerekir sahnede- "sinfonie der tausend- binlik senfoni" de derler. bundan dolayi mahler´in "büyüklük krizine" yakalandigi ,illa da yaptigi herseyi bombastik, cok büyük yapma hevesi icinde oldugu, söyle rafine adam gibi bir senfoni olayini artik kücümsedigi seklinde görüsler atilmaya baslamistir kendisi hakkinda...
önce biraz ön bilgi, mahler zamaninda bir besteci olarak degil son derece kolerik, hani derler ya asiri bir temperament sahibi bir orkestra sefi olarak taninir sevilir bilinirdi. kendisi wiener philarmoniker´in sefi de olmus, cok büyük orkestra eserlerini bu orkestrayla icra etmistir. yani mahler "klasik orkestra"yi, orkestra´nin tinisini son derece iyi tanir, bilir.
simdi 9.senfoni den bahsedelim...
pekcok batili icin bu senfoni "senfonilerin senfonisidir." iste, o söyledikleri rafine, korosuz, asirisiz orkestra bu senfoni de mevcuttur. salt müziktir.
baslangic devaminin nasil gelecegini hic hissettirmeyen bir sekildedir. gerci bu birinci bölümle ilgili entry degil kitap yazmak gerekir. bestecilik acisindan son derece enterasan fikirler bu bölümde vuku bulacaktir. iddiasiz, basit arpin caldigi birkac nota, kemanlarin tremololariyla baslar...
sonra ünlü viyana´vari birinci tema duyulur birinci ve ikinci kemanlarda...kemanlarin kullanimi cok enterasandir. kesinlikle ikinci birinciye eslik etmez, temayi birlikte olustururlar- aslinda sadece kemanlar degil bütün yaylilarin birlikte caldiklari bir ses cümbüsüdür birinci tema...
derken isler karisiverir, bu bölümün birkac cok karmasik, normal dinleyiciye hitaop etmeyen kismi vardir.
...cok uzayacak...kisa keselim....
bu senfoninin en insani carpan yani son bölümüdür. bu bölüm müzik sanatinda yazilmis en büyük senfonik bölümlerden birisi olarak kabul edilir. genel gelenege göre son-final- bölümü senfonilerde son derece köpüklü ve carpici olur. bu bölümse, adagio yani cok yavas ancak inanilmaz intensif bir bölümdür. "hayata veda" bölümüdür.
bu bölüm 25-26 dakika uzunlugundadir.
bütün senfoni 80 dakika kadar sürer. senfoni ,senfonik müzik alaninda insanoglunun ortaya attigi en ciddi eserlerden biridir. cok ünlü olmamasinin sebebi karmasik, caprasik ögelerle bezenmis olmasindandir. bir de calinmasi cok usta orkestralari gerektirir. öyle 4 prova´da ortaya cikartilacak bir senfoni degildir -genellikle senfoni orkestralarinin 4-5 provasi olur haftada,ve her hafta baska programla cikarlar insanlarin karsisina, bu düzenle mahler 9 calinamaz, ve o yüzden de cok sik calinmaz-...
eserin bilinen en iyi yorumlarindan birisi bernstein´la new york philarmoni orkestrasinin yorumudur.
büyük senfonik besteci mahler´in ölümsüz anisina....
