ömrü hayatımda ilk defa, yaklaşık 2 saat önce yaşadığım tecrübenin halk arasındaki adı.
yaklaşık 2 hafta önce ev arkadaşıma da gelmişti. olayı korkuyla karışık bir heyecanla anlatırken ben de hafif merak, bolca korku ve "aman gelmesin sakın, nasıl birşey olduğunu öğrenmeyeyim. neme lazım?" tırsmışlığıyla dinlerken, üzerinde çok geçmedi ve müşerref olduk kendisiyle. hafif dozdaydı Allah'tan. üzerimde öyle tonlarca yük yoktu. ben diyeyim 50, sen de 100 kilo en fazla. ama acayip bir kulak uğultusu. hiçbir yerimi hareket ettiremiyorum, "ğğaaaa, ğğaaa" gibi acayip sesler çıkartıyorum kendi kendime ve bunları da duyabiliyorum. yarı uyku, yarı uyanıklık hali. en son sabah ezanını duyduğumu hatırlıyorum. "ezandan sonra gelmez" tezini de çürütmüş olduk böylece. metafizik öğelere inanırım. ama "beynin uyanması, vücudun uyanamaması" açıklaması da mantıklı geldi bana. tekrar uyuyayım dedim, yemedi! çok değil, 1 saat sonra işe kalkıcaz. ** tırstım sevgili sözlük, itiraf ediyorum.
