yerde uzanırken düşleyince insanı üzen oda. duvarında isim veremediğin yılların eskittiği yıldıza bakmak hüzüne boğar. hayatına giren fazlalıkları tanıyamamana neden olur bu oda. aniden korkarsın, düşüncelere; berbat kabuslara dalarsın uyumaksızın. yalnızlığın sesine isyan edip her yerine batan ağrılarla sabahı kucaklamak zorundasındır. ve asla isyan edemezsin, sakin kalmak zorundasındır...
