diğer bir tabirle anasının örekesindeki işyeridir. şimdi istanbul, newyork, bermuda şeytan üçgeni gibi metropollerde oturup da "siktir lan dürrük ben 6 yaşından beri 450 km yol yapıyorum" diyecek çilekeş yazarlar çıkacaktır. ancak ben antalya gibi insanın aklına kum, deniz, güneş, tatil, rus, tanga, meme, kalça (bürsst) gelen bir şehirden bahsediyorum kardeşim.
vardır böyle adamlar, hatta bir tanesi yakın arkadaşımdır *. adam 7 yıldır sabah 110 km gider, akşam 110 km geri gelir. hiçbir zaman şirazeyi kaybetmemesi, patronunun boğazını sıkmaması takdire şayandır.
işe vardığında "merhaba arkadaşlar" der, 10 dakika sonra "hadi iyi akşamlar" deyip evine geri döner. patronu bunu hiç göremediği için kovamaz da.
