rezil olmanızla sonuçlanacak ama yine de gülmekten kendinizi alamayacağınız kötü durum. **
okulda din derslerimize okulun müdürü giriyor ne yazık ki. adam da psikopatın biri. her şeye kızan insanı rencide eden bir tip. yine sabahın kör vaktinde din dersindeydik. müdür bir hırsla içeri girdi. günaydın faslı geçildikten sonra sınıftaki öğrencileri dikkatle incelemeye başladı. sınıftan bir erkek öğrenciyi kaldırdı. oğlum bu saç sakal ne felan diye azarlamaya başladı çocuğu. bu azar yiyen arkadaşta acaip derecede gururlu bir arkadaş. müdür arkasını dönmüş giderken gayet ciddi ve duyulabilir bir seste ;
-hoca sen ne ayaksın ? dedi.
herkes bir anda sustu, susmayan tek kişi bendim. bir anda gülmeye başladım. hoca masasından kalktı bir çocuğa baktı bir bana ama ben hala gülüyorum.kızım sen kalk bakıyım bir tahtaya dedi. o an benim bittiğim andı çünkü o gün okulda yasak olan pantolonu giymiştim. bana bir anda ;
- kapıya doğru yürü, yürü, yürü, Defol ! diye bağırdı.
neye ugradığımı şaşırdım. ve çantamı alıp çıktım sınıftan. hayatımda bu kadar rezil olduğum hatırlamıyorum bile. **
yani sözün kısası gülünmemesi gereken yerde gülmemek lazım. *