Söylenen her lafı duymalıyım. işte, böyle psikolojik bir halden kaynaklanıyor devletin, insanlarını
dosyalama sistemine başvurması,diye düşünüyorum. Devletten habersiz hiçbir iş yapılmamalı!
Onun anlayamayacağı kelimeler çıkmamalı yurttaşların ağzından.Devlet beş yaşında bir çocuk gibi.
Onun seviyesinde konuşulmazsa, büyüker gezmeye giderken yanlarına alınmazsa ağlamaya, kırıp dökmeye başlıyor.
Dünyanın bütün devletleri böyle. Yataklarından kalkamayan insanlar gibi. Kaprisli yaşlılar gibi!
Her şeyi bilmek istiyorlar. Yurttaşlarının nasıl seviştiğini, evde en çok kimin küfrettiğini.
HEr şeyi! Herhangi bir yurttaş isyanının hayat bulduğu gün, yüzlerine vurabilecek güçte oluyorlar,
pisliklerini herkesin. "Sen, annenin ölmesini istiyordun! Sus! Sense otobüste yaşlılara yer vermiyorsun! Sen de
sus! Arkadaki şişko! Sen, daha dün küçük kardeşinin ekmeğini çalarken nasıl olur da, bugün bana, devlete karşı gelirsin?"
diyerek susturmak için bilmek istiyor herşeyi. Her insanın bir utancı vardır. Devletin görevi kullanma günü gelene kadar
bu utançları toplayıp saklamaktır.
