var böyle bi'akım. genetik olsam gerenk. belki de ataerkil toplumun "benim sevdiğim sadece benim olmalı" düsturudur böyle götümü kaşındıran. bilemedim.
yıllarca bi ben müjde ar'ı(müjde ar'ım-balım-çiçeğem) düşünür osbir çekerim sanırdım. bir dönem gençlerinin kanalizasyonu müjde ar'ın doğmayacak çocukları ile doldurduğunu öğrendiğimde kendime yeni malzemeler arar olmuştum. ahmet kaya'nın sesi her kulağıma değidiğinde içim erise de; sevmiyorum derdim sağa-sola. çünkü popülerdi ve popüler olan herşey bi'süre sonra antipati çemberime giriveriyordu; sessiz ve acıtmadan. şimdi ilkay akkaya ve erdal güney dinliyorum. doğunun sert iklimlerinden yadigar puşi takma alışkanlığımızı da içimize gömdük en son. hamınızakoyim tikky özentiler.
