"bazen" salak olmak istiyorum. hiçbir şey düşünememek, anlayamamak, olaylara safça yaklaşmak istiyorum.
tek derdim evlenip çoluk çocuğa karışmak, zengin bir koca bulmak olsun istiyorum, üniversiteye gerek bile duymak istemiyorum.
kaynanama kendimi beğendirmeye çalışayım, beğenmeyince oturup zırlayayayım, omzuma kadar uzanan altın bileziklerle kabul günlerine kek poğaça yapayım istiyorum.
boynumda steteskop değil, burma/beşi bir yerde gibi ziynet eşyaları yer etsin istiyorum.
diğer insanlar gibi ölülere, kana, irine, kesik kol bacağa ben de "öğğrç" diye tepki verebilecek kadar alakasız olayım istiyorum.
oturup bütün dizileri izleyeyim, ders deşında bir şeyler okuyayım, fal bakayım, aşık olayım, süslenip püslenip sokaklarda fink atayım, ama aynı zamanda namuslu bir ev kızı olayım istiyorum.
para derdim olsun istemiyorum. fatura, burs, taksit gibi şeyler zihnimde yer kaplasın istemiyorum. sevgilim/kocam ihtiyaçlarımı karşılasın, ekonomik özgürlüğümden beni mahrum bıraksın istiyorum.
yazının sonunda berke ve cansuyla alakalı bir iğrenç espri yapmaktan kendimi alıkoymak istiyorum.
nottttt: bazen dedik, "şimdi" salaklığımıza doymuyoruz bunun da farkındayız, dur farkındaysak salak değiliz demek, çeliştim yine nalet olsun.
