enteresan bir duygu. kimi zaman sepia tonlarda kimi zaman siyah beyaz ve özellikle bakliyatlı gıdanın tüketilme sürecinden hemen sonra renkli çekiyorsun. ortamın ışığına göre ya asa değeri ile oynayarak çeşitli oyunlar yapıyorsun ya da flaş senkronizasyonu tutarsa şayet patlatıyorsun flaşı.
geçen melis'deyim yine, ayıptır söylemesi ikişer tabak barbunya götürdük. baktı gözlerimin içine ve "yapalım mı?" diye sordu. "neden olmasın" dedim, kaptığımız gibi eos 5d'yi (marc2 bu arada) koştuk tuvalete. "alaturka mı, alafranga mı?" dedi uçuk. kızım bizim alturka tuvaletimiz yok ki! biz fakir miyiz dedim, bozuldu. en az bir yarım saat çektim sıçarken fotoğraflarını. sonra video olayına girmeye karar verdim. bundan böyle varsa yoksa sıçarken video arkadaş! o kudretli seslerinde tarihe mal olması şart. sonra da oturup kefirlerimizi yudumladık...
