öncelikle bu ateist olma sürecinde doğuştan ateist olanları dışarıda tutuyorum. çünkü türkiye'de bazı aileler çocuklarına dini bir eğitim hiç vermiyor, onlar da doğuştan bir ateist dünya görüşüne sahip oluyorlar. bahsettiklerim çocukluğunda müslüman olan ama sonra ateist olan insanlar. genellikle gelişim süreci şu şekilde olur.
- islam hakkında bazı şüphelere düşme. zihinde sürekli ortaya çıkan sorular. bu soruları bastırmak ve şüphe duymaktan dolayı kendine kızmak.
- ateist insanlar ile karşılaşmak. turan dursun kitapları gibi yayınları bulmak. ateist siteleri okumak. yalnız olmadğını fark etmek ve bunun güvenini kazanmak.
- islam'a karşı aşırı bir öfke. islam'ı sürekli eleştirme, yargılama süreci. islam'ın zayıf taraflarını sürekli vurgulama.
- türkiye'nin ve alt tabaka insanların geri kalmışlığının nedeni olarak islam'ı görme. ülke islam'dan kurtarılırsa bir anda düzlüğe çıkacağı düşüncesi.
- sonra bir zaman geliyor. insan islam'a ve inançlara saldırmanın manasızlığını anlıyor. geri kalmışlığın ya da yanlışlığın nedenlerinin dinler değil tarihsel bazı olaylar ve aile gelenekleri olduğunu anlıyor. dinlere ve inançlara saldırmanın boş iş olduğunu anlıyor.
ben bu basamakların hepsini yaşadım ve yaşayan çoğu insanı da gördüm. şu anda artık son basamaktayım ve bilmiyorum belki bundan sonra basamaklar da vardır. ama sürekli dinlere saldırmanın ne kadar boş ve gereksiz bir iş olduğunu anladım.
