tanidik duygular bulunduran zamanin otesinde bir $arki.icselle$tigimiz anlarda bir anda çıkıveren histerik ayrilik şarkısı.
bazen rakının yanına meze yaptık, boğazımızdan geçmedi şu şarkı. yutkunamadık da tükürmeye kalktık, ortaçgil'in pamuk sesine kıyamadık. dolandı durdu ağzımızın içinde sonra, dilimize dolandı dolandı kanattı. yaraladı, konuşamadık. kendi kendimize sorduk sonra, ne diye seni bu kadar çok istiyorum ki sanki? sitem de edemedik hiç aslında. cevap da bulamadık hiçbir "niye"mize. ne tükürebildik, ne yutabildik; takıldı kaldı dilimize. kanattı. yaraladı, konuşamadık...
"yine kendi kendime sormadan duramadım
niye seni böyle istiyorum diye bulamadım"
