beklediğimden çok daha eğlenerek oynadığım action-rpg oyunu. hatta ilk yarım saatteki, bu adam niye zıplayamıyo, prince olsa hoppadanak atlamıştı iki saat merdivenleri dolan işin yoksa, resmen god of war dan araklamışlar herşeyi söylenmelerimi de unutturarak ciddi ciddi eğlendirmiştir. bir baş yapıt değil tabi ama kendine has bir havası var ne bileyim.
dövüş sistemi karışık gibi evet, zaten playstation için yapıldığı belli ama atla deve de değil yani alışıyorsunuz bi yerden sonra *. ard arda kombolar yapmak yerine 3 farklı silah için değişik taktikler kasılıyo falan. mızrak için savunmada kalıp açığını gördüğün an böğrüne saplamaca, kılıçla adamın arkasına geçip yardırmaca ya da gürzü alıp pata küte kalkanı dağıtma * bunlar güzel şeyler. bi de adam gibi mızrak kalkan kullanabildiğimiz bi oyun hoş olmuş dönemin havasına da uygun zaten. koşarken r ye basıp birilerine atmayı da ihmal etmeyin mızrağı.
rpg öğeleriyse npc lerle yaptığımız konuşmalarda her tanrının görüşüne göre farkı cevap vermemizle sağlanıyor. 4 tane tanrı var * ve hangisinin izinden gidersek o tanrının yetenek ağacından özellik alabiliyoruz, diablo gibi işte. peki bu verdiğimiz farklı cevaplar oyunun gidişatına yansıyomu, hayır. mycenea kralına ben racon değil kafa keserim deseniz de, bilmemnerenin kudretli hükümdarı deseniz hayatınız aynı oranda tehlikede mi, evet. gidişatı etkileseydi güzel olur muydu, e evet. ama yine de diyaloglar eğlenceli. yol arkadaşlarınızın yaptığı geyikleri dinleyin, kendiniz geyik yapın falan gemide başka türlü vakit geçmez.
tavsiyeli spoiler*
bi de oyunun sonunda amcanız son sözlerini söylemek istediğinde, cevap olarak yine dört tanrı için farklı seçim yapabiliyoruz. evet burda bi fatalityle yetinmeyin. creditsten sonra çıkan continue ye tıklayıp son dövüşü load edip amcanızı bi daha pataklayın ve diğer seçimleri de deneyin. sanırım diyalogların oyunu etkilediği tek yer burası olmuş. hem amcanızdan hırsınızı almanıza da yardım ediyor. bunu yapın ve eğlenin.
