bu adamlar, doksan başları "doom" hareketinin demirbaşlarından, paradise lost ve anathema ile birlikte.
"acı" çekmekten zevk alıyorlar. besteleri hep acı üzerine. güzel adamlar..
Bir röportajında Aaron'a"yahu siz hiç gülmez misiniz?" diye sorulunca,Aaron şöyle cevap verir :
"Beni güldüren şeyler genellikle her insanı güldüren şeylerdir. Monty Python, Pembe Panter, Mr. Bean gibi. Ama acı dolu hikayeler yazmayı seçiyorum çünkü bu karanlık düşünceleri kafamdan çıkarmam gerekiyor. Sadece kendimi alçak hissettiğim zaman yazıyorum. Böylece içimdeki şeytanları kağıt-kalem ile kovmaya başlıyorum ve karşınıza gerçek acı dolu MDB lirikleri çıkıyor. Tüm bunlardan sonra kendimi daha güçlü ve daha mutlu bir adam gibi hissediyorum. Bu yüzden de herkesi duygularında yaratıcı olması için cesaretlendiriyorum ve kafalarında bu duyguların saklı durmasını önlüyorum."
ardından da ekler:
"Biz, herkesin önemsememeye çalıştığı tavan arasındaki korkunç gerçeğiz."
