Şu an içinde bulunduğum kalbimi en derinden sızlatan durum.
9 ay boyunca her sabah karşılıklı kahvaltı edip araya şimdi yaz tatilinin girip onun ailesinin yanına benim de yazlığa gelmemden kaynaklanan kahrolası durum. insanın içini kemiren günden güne eriten bir duygudur. Elini tutmak , gözlerine bakmak , sarılmak hatta yanındayken ettiğin kavgaları bile özler insan. Yokluğu güvensizlik verir insana, gece olduğun da daha da bi derinden hissedersin gözlerini kapatıp yanında olduğunu hayal edersin de fayda etmez hiçbir zaman uyuyamazsın uyanıp dolanıp durur sabahı sabah edersin. Her defasında tek bir cümle dökülür dudaklarından " keşke yanımda olsaydı... " anlarsın ki aslında birlikte olduğunuz zamanlar çok kıymetlidir...
