sözlükte gözlemleyebildiğim kadarıyla sıklıkla eleştiri alan son nesil. intikamlarını kendinden öncekilere dönerek "azizim bu yedinci nesil de çok saçmalıyor yahu" diyerek alacakları kuvvetle muhtemel.
ama yanlış giden bir şeyler var. genellemeler genellemeleri getirir. ben bütün 6. nesiller harikadır gibi bir yorum yapamıyorsam tam tersini de yapmamalıyım. örneğin kid a kötü bir yazar. nesline baktım 6. o halde altıncı nesiller kötü gibi bir yorum yaparsam kid ulu yazarı o halde ulu kötü yazarlardan oluşmakta. ulu bir sözlük klonu demek ki bütün klonlar kötü gibi genellemeler de yapabilir ve bunu tüm yanlışlığına rağmen rahatlıkla devam da ettirebilirim ama ne kadar doğru olur söylediklerim?
amaç eleştirmekse eleştirmen nasıl bir yazarı eleştirirken kitabından yola çıkarak çıkarımlarda bulunuyor ve yazdıklarından sadece yazarı sorumlu tutuyorsa uludağ yazarlarının da yapacağı şey odur. o zaman söylenenler amacına ulaşır.
amaç yermekten çok samimi bi' şekilde hataların düzeltilmesini sağlamak olmalıdır. anneanne, anneye; anne, çocuklarına öğütler verir ama hepsi zamanında hatalar yapmıştır. öğütleri dinlenebilir kılan samimi ve iyi niyetli olmasıdır. bunun çocuk da anne de farkındadır.
sonuç olarak yedinci nesiller gelene kadar eski nesillerin son oyuncağıdır.
kurunun yanında yaşın yanması mıdır? büyük balığın küçüğü yemesi mi? peki balığı büyük yapan neydi? yıllanmışlığı mı? kalitesi mi?
