Pamuktan balyoz etkisi yapan kekremsi vaka. Babanın annesini özleme sebebiyle ağlaması söz konusuysa, bunu odasında uyuyor sanılan ergen bir genç duyuyorsa, onla beraber ağlamaz mı gizli gizli yumuşatıcı kokan mavi yastığına gömüp burnunu? Hele bir de öğreniyorsa babasının annesini 13 yaşında kaybettiğini ve babannesinin öz olmadığını, babannesi iyi olsa da "babam neyi özlüyor?" demez mi oğlan içeride. Sonra oğlan büyür, anne kokusundan uzaklaşır ve anlar babasını. Anlar ki sıkıntıda çıkar sivilce, basınçta patlar kazan, sek bir rakıya bakınca düşer sevilenin silüeti. Yılmaz Erdoğan'a hak verir sonunda. " Anladım ki ağaçlar, toprağa acı verdikçe büyüyorlar!"
