eski kuşakların çok kullandığı kuyruklu yalan, ölçüsüz atıp tutmak anlamına gelen kelime. hatta aydın boysan acem palavrasının nereden geldiğini bir hikaye ile anlatmıştır.
günün birinde palavracı bir iran'lı istanbul'a geliyor ve şehri geziyor. gördüğü her şeye dudak kıvırıp ikide bir her şeyin büyüğü güzeli bizde var diyor. beyazıt kulesinide küçümsemiş, "bizim tahran'da öyle bir yüksek kule yapılıyor ki geçen yıl ustanın birinin elinden düşürdüğü keser hala yere varmadı" diyor.
iranlıyı hayretle dinleyen bizim kasımpaşalı lafa karışıyor; "bizim langada öyle hıyar yetişir ki uzar uzar, boğazı geçer, anadoluyu geçer, tahran'a varır, şahın sarayındaki yatak odası penceresine kadar yükselir".
iranlı: - atıyorsun, böylede hıyar olur mu ? deyince,
