bir süredir çözüm aşamasında olduğu söylenmektedir her kesim tarafından. denklemin bir tarafında akp ve tsk bulunmakta diğer tarafında ise dtp.- pkk diye de okunabilir- her iki kesimde yakalanan bir tarihi fırsat olduğunu belirtmekte ve birbirlerine barış eli uzattığını söylemektedir. nitekim birbiri ardına gelen gelişmeler kürt sorununda belirli adımlar atıldığını gösteriyor. ancak hakikat sahiden de böyle midir? masanın tamamanın emperyalizm tarafından işgal edildiği, şu ya da bu aktörün değil ama denklemin tamamanın emperyalizm tarafından satın alındığı bir tabloda çözüm gelmektedir mi? yaratılan bu iyimser hava şurada ya da burada patlayan bombalar değil ama demokrasi hatırasının önünde fotoğraf çekmeye çalışan tarafların adımları ile bozulur. zaten havanın sahte olduğu da yaşanmış kimi örneklerle ortaya çıkmaktadır.
kürt sorununda çözüm olarak belirlenen demokratik özerklik ile kültürel hakların kürtlere verilmesiyle olacağı söylenmektedir dtp tarafından. denklemin diğer tarafında kalan kesimler ise bunları belirli ölçütlerde kabullenmektedir. ancak mesele gerçekten koparılmaktadır. kürt sorunun çözüm değil çözümsüzlük hakimdir. oluşan bu havada tüm kesimlerin birbirlerini linç edecek şekilde olması, milliyetçiliğin her iki kesimde dayanılmaz bir hale gelmesi ve her şeyden öte denklemde çözümü emperyalist güçlerin ellerinde barındırması kürt sorunun çözümsüzlüğü getirmektedir. zaten her iki kesiminde birbirini uşaklık ile suçlaması çok manidar. masanın tamamının satın alındığı bir tabloda itiraflardan başka bir şey dinleyemezdik. olacak tek şey kürt sorunu üzerinden özellikle krizin etkisiyle birlikte emekçileri bir bölünme batağına çekmeye çalışmaktır. çözüm diyre bahsedilen şey bir cinnet halinin samimiyetsiz bir biçimde halı altına alınmaya çalışılmasıdır.
o zaman ne yapılacak? yapılacak şey bu çözümü reddetmektir. bu çözüm emekçiler için bölünme, ülke adına bir iç savaş demektir. sorunun çözümünde kolaya kaçmak yok. batıda gelişen bir damarın yalnızca masanın doğu tarafının emperyalistlerce satın alındığını düşünmesi inkardan başka bir şey değildir. emperyalizmden rahatsız olanlar, top yekün bir birliği sağlayacak olanlardandır. şu anda bu tabloda o ya da bu çözüm emperyalizmin çözümüdür. düğümün çözülmesinde tek bir yol var: kol kola girmiş emekçilerin, yoksul köylülerin, öğrencilerin, aydınların halkçı bir çizgide yurtsever mücadelesidir. önümüzdeki dönemde bölünme paronyasını durdurup tersine döndürecek olan şey her iki kesiminde masanın emperyalistlerce satın alındığını kabul etmesidir. o halde o masa kalkacak yerine yeni masa koyulacaktır. oradan def olacaklarda mücadelenin kendi içerisinde belli olacaktır.
