gecenin bir vakti kapıya dayanıp "komşu çok hastayım 39 derece ateşim var, hastaneye yetiştir beni" der bu komşu veböylece paranoya süreciniz başlar. adam karşınızda yüksek ateşten yanmakta, uykusuzluktan kan çanağına dönmüş gözlerle size bakar. acaba ne hastalığı vardır? terli terli su mu içmiştir bu eşşek kadar adamda bu hale gelmiştir? yoksa 3 külah dondurma filan mı yemiştir? neyse siz sürekli selamlaştığınız komşunuzun bu haline acır * ve komşunuzu hastaneye götürürsünüz. gelin görün ki içinizde bir şüphe başlamıştır yola çıkar çıkmaz. acaba ne hastalığı var? acaba bulaşıcı mı? lan yoksa domuz gribi midir? kenede ısırmış olabilir? gibi türlü tilkiler kafanızı kurcalamaktadır yol boyu. derken hastaneye varırsınız. doktor bademciklerin şişmiş der komuşunuza bir iğne vurur ve geri yollar. geri dönüşte komşunuzun ateşi iğne sayesinde biraz düşmüştür ve yan koltuğunuzda uyuklamaktadır. sabaha karşı eve döner ve uykunuza kaldığınız yerden devam edersiniz. gün boyu komşunuz hasta yatağında öksüre tıksıra yatar fakat siz bunların farkında değilsinizdir. şakayla karışık komşunuzun hastalığı konusunda eşinizle konuşursunuz, geçen gece kafanızdan geçirdikleriniz anlatırsınız. ve hava kararınca fredinin kabusu gibi komşunuz gene çöker üstünüze, bu sefer evinizin kapısının önünde daha rahatsınızdır, virus bulaştıysa çoktan bulaşmıştır şunu bi götüreyim doktora diye iç geçirirsiniz. ancak bu sefer geri döndüğünüzde karınız sizi plastik eldiven ve bir hastane maskesiyle beklemektedir *. ayrıca artık evin bodrum katında karantinaya altında bir hayatınız başlamıştır. bu esaret hayatı, komşunuz iyileşene kadar sürecektir ne yazıkki... *
