özlersin; o sosklarda el ele kol kola dolaştığın zamanları özlersin. o karanlık soğuk sokaklarda tek baaşınasındır artık. içini ısıtacak o kelimeler yoktur. özlüyorsundur soğuktan titreyen ayaklarınla. ama yoktur.. eskileri yaşadıklarını düşündükçe ısınmaya çalışırsın o karanlık soğuk odanda duvarlara bakarak. ta ki film şeridi terk edilene kadar gelinceye kadar kendini mutlu edersin. özlersin hemde çok hala daha burnuna onun kokusu gelir. ama o artık yoktur. seni düşünmüyordur bile. hayat devam ediyordur diye felsefesine bakmıştır. ama sen özlüyorsundur. unutamamışsındır unutamıyorsundur. ilk ve son olacak demişsindir kendine. ama hesaplar tutmamıştır. son dakika golü yemişsindir. terk edilmişsindir. ama unutamamışsındır. o karanlık duvara bakarak onun portresini çiziyorsundur kafanda. yatıyorsundur bakıyorsundur ama yatak soğuk ve boştur. sana o büyük gelen yastık daha da büyük gelmeye başlamıştır. özlüyorsundur. keşke diye bir atılım yapıp tekrar telefonuna bakıp acaba mı diye düşünüyorsundur. ama yoktur çoktan silmiştir seni. uykuya dalmaya çalışırsın bare bu dünyada değil rüyamda göreyim diye dua etmeye başlarsın belki görürüm de orada mutlu olurum diye uyumaya çalışırsın gözlerin açık o karanlık duvarı seyretmeye çalaışırken belki diye belkii...
