Yıllardır zavallı 3. dünya ülkelerine azaltmaları dayatılan, kredi verirken ilk ve en önemli şart olarak öne sürülen koşuldur. illa ki liberalleşme, illa ki küçük devlet, illa ki iliğinizi kemiğinizi iyice sömürmeden valla bırakmayız politikalarıyla varlığı zaten tartışılan ekonomileri iyice içinden çıkılmaz hale getirmiş, devletin yapacağı bir kaç çaba da sıkı denetim altındaki anlaşmalarla engellenmiştir. Bugünün gelişmiş ülkelerinin kalkınma sürecinde, tabiri caizse vatandaşın elini cebine attırmadan yaptıkları devlet yatırımları, ar-ge, altyapı, sosyal güvenlik harcamaları..vs az gelişmiş ülkeler için neredeyse birer politik günah olduğundan gelişmekte olan ülkeler asla gelişmiş ülke ye dönüşmez, IMF'ye faiz ödemeye devam ederler.
