yaptıkları mizahın en iyi tanımı "kaçış mizahı"dır sanırım. antipolitik ve gayrihayatiliğin neredeyse politik ve hayati bir tavır hâline getirildiği, dadaist bir anlayış.
yaptıkları mizah, komediyi başka bir anlatının sosu olmaktan çok, mizahın içindeki absürdlüğün doğrudan konsantre edilmiş şeklidir, salt komikliktir. cenk-erdem'in mizahı penceresinden bakıldığında cem yılmaz'ın mizahı bile çok fazla mesaj kaygılı kalmaktadır. charlie chaplin bile bir dönemden sonra her filminde komedinin altını kısmış, mesajı öne çıkarmıştır. evet, bu da bir tavırdır fakat sonuçta komedinin özünden de uzaklaşıldığı bir gerçektir bu tavırda. cenk-erdem ise hiçbir zaman absürdlükten taviz vermemiştir. öss'yle babalar gününün aynı güne denk gelişinin cenk-erdem tarafından "babalar tutulması" olarak adlandırılmasına, metallica'nın one şarkısının o-ne hâline bu kadar gülmemizin sebebi budur.
