645.
-
her şey aynı üstad, değişen zaman
aynı yerde duruyor memleketim dediğin
hani akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
hani var ya, hain ilan edildiğin
arkandan hala itler ürüyor
saygısız ve umarsız bir iştahla
toprağını hep diken bürüyor
mezarda da uzaksın inşirahla
derdin ki, ölmesin bir tek insan
bir başka insan istedi diye
uğruna ölünecek tek şey vatan
o da şimdi namerde hediye
sen varken vardı yalnayak açlık ordusu
yine var işte sen yokken
memedler giderdi ölüme trenler dolusu
durmadı trenler sen uyurken
işte böyle üstad,
yok bir değişen,
yeşeren düşler aynı
aynı kargalar, başına üşüşen...
düşler saipsiz.
( üstad nazım'a, saygıyla )
