belki onu sevmem benim için hataydı. peki pişman mıyım? sanmıyorum...tamam bana acılar çektirmiş olabilir. hatta beni içmeden sarhoşda etmiş olabilir. ama bu onun suçu değil ki neden kızayım? eğer bir suçlu arayacaksam aynaya bakmam lazım. ben ona sorarak onu sevmeye başlamadım ki. hem karşılıksız sevmedim mi onu. benim hep içimde oldu zaten, varsın yanımda olmasın rüzgarın fısıltısında sesini, yıldızlarda gözlerini buluyorum nasılsa. Peki senden bana ne kaldı? Senden bile alamadığım, gizlice defterinden arakladığım fotoğrafın kaldı. nerdedir kimbilir şimdi hangi kuytu köşede sızıp bırakmışımdır onu.
Şimdi şöyle kaybettiklerime bakmak için gönlümün tozlanmış raflarına bakıyorumda meğer neler kaybetmişim, dünyanın renginde kör olmuşum. zamanın akursular gibi akıp gittiğini unutmuşum. hep yanımda olur dediklerim şimdi hiç yanımda olur dediklerim olmuşlar.
biliyormusun acısın sen be zaman. acı veriyorsun geçip gittiğin her saniye. insan bilmeli her mutlu yaşadığı anın değerini.
ben bilemedim.
eee peki şimdi ne bana ne kaldı? işte bu kaldı;
meftuni artık burada durmaz dostlar
canını acıtır gülistanın
dikenliğinden atılan taşlar.
