yaşanılan acıların, dertlerin, sıkıntıların, yenilen kazıkların bünyeden dışarıya atılamaması durumudur. bünyede biriken bu dertler topluluğu ağlanamadığı takdirde kalple bağırsak arası bi yerlerde birikip katılaşır. katılaştığı içinde bunun gözlerden çıkması gittikçe zorlasır. en sonunda ağlamayı başaran bünye; tpkı uzun dönem kabızlık ceken bir insanın günler sonra sıçması gibi aynı acıyı ve aynı sıkıntıyı yaşar. ama nihayetinde yaşanan rahatlama da aynı olacaktır.
