iki türlüsü olan eylemdir. tahmin edeceğiniz gibi birisi oldukça anlamsız, diğeri de oldukça anlamlıdır.
örneğin bir ateistin çıkıp "ya islam'da şöyle bir şey var. çok manasız, bu değiştirilmeli" demesi anlamsız bir tavırdır. dinler ritüeller üzerine kurulu ve doğası gereği dogmalara dayanan sosyolojik vakalardır. bu durumda "şu şöyle olmalı" gibi normatif değerlendirmeler anlamsız olur.
diğer yandan insanların ateizme ulaştıkları süreç dinleri sorgulama ve mantıksız bulma edimlerinin sonucudur. ateistler bu mantık yürütme ve anlamlı bir sonuca ulaşma kritiğini yaparlar ve sonucunda dinin sosyolojik bir ürün olduğunun ayırdına varırlar. bu çerçevede diyalektik maddeci algılayışla dindeki açık noktaların ayırdına varırlar. bu süreç eleştirel bir süreçtir ve gereklidir. ateistler bu süreçte ürettikleri argümanları sosyal alanda paylaşabilir ve insanların kafasında şüphe doğmasına neden olabilirler, ama temel motif hiçbir zaman daha çok insan ateist olsun değildir, ya da böyle yapan varsa olmamalıdır. çünkü durum bu hale gelirse ateizm de dogmalaştırılıp dinsel bir hüvviyet kazanır, kısacası dinleşir.
