"sen özelsin.." masalıyla poposuna vurulmuş, yıllarca uyutulmuş, gözü ve gönlü boyanmış insanın gün geldiğinde aslında "herkes gibi" biri olduğunun farkına vardığı ya da vardırıldığı andır.
bir insana özel olduğunu hissettirmeden önce onun gerçekten özel olup olmadığına karar vermelisiniz. insanlar ve kalpleri, kırılırsa sorumluluğunu kabul etmememe lüksünüzün olduğu kiralık oyuncaklar ya da egonuzun o kirli artıklarını boşaltabileceğiniz basit çöp konteynerleri değildir.
bir insan yıllarını size adayıp kendisinin gerçekten özel olduğuna inanmışsa; binlerce gününü sizi düşünerek geçirmişse, o günlerinin sayısına eşit gecelerini gerek varlığınızla gerek yokluğunuzla devirmişse siz o insanı kalbinizden neşterle kesip atar gibi atamazsınız. bu insanlığa yaraşmaz, düpedüz adilik ve piçliktir.
ama olur; hayat bu.. nice insan şeref konusunda mangalda kül bırakmaz tavırlara girmişken neden sonra iki kuruşluk orgazm adına kendisi için hayati önem taşıyan (!) o şeref ve haysiyetini bir çırpıda hiçe saymıştır.
