çocukluğumdan hatırladığım bir apartmanın 9uncu katından yağmuru izlerken kulaklarımda çalan şarkı, bir an bütün ışıkların sönmesini ve şehrin kararmasını istemiştim sanki. küçük bir çocuğa bile inanılmaz duygular yükleyen şarkı.
edit: sözleri yazılmamış ne ayıp!
seni andim bu gece
kulaklarin cinlasin
simdi darginiz seninle
inan sen herkesten baskasin
belki bana cok uzaktasin
belki cok yakinsin
simdi darginiz seninle
inan sen herkesten baskasin
seni benim kadar hickimse sevmeyecek
seni benden, beni senden baska hickimse bilmeyecek
oyle bir bilmece ki bu ask
hic kimseler cozmeyecek
seni benden, beni senden baska hickimse bilmeyecek
