dışarı hava almaya çıktığımda sıcak hava bunaltıyor beni ve arkadaşımı. bir kafeye girip ferahlamak istiyoruz ziyadesiyle. çaylarımızı içerken sohbet ediyoruz, bir gözüm de televizyonda. "son dakika" haberleri geçiyor. "türkan saylan ı kaybettik" onbinlerce kardeşimize, sevgilimize, annemize, eşimize, teyzemize, halamıza, teyzemize.. yardım elini uzatmış, uzatmaktan bir an olsun gocunmamış ve bu yolda hayatı pahasına emek harcayan bir insanı kaybettik. yan masada iki tane kız var. bir tanesi, "olamaz" diyor. diğeri, "ne olmuş?" diyerek televizyona dönüyor. bir tanesi ağlamaya başlıyor ve diğeri de sessizce biyerlere dalıyor. nedir yani? türkan saylan öldü diye kafelerde oturan kızlar neden ağlasın? pop star mı öldü? futbolcu mu? manken mi? ahh. pardon. işte budur türkan saylan. o emeklerin karşılığını gerçek gözyaşları ve sevgiyle alabilen birisi. saygıyla saydık, andık, anacağız.
