küçüklüğünde ilçe bazında da olsa çok ev değiştirmiş bir insan olarak; ufakcıklıktan tefecikliğime kadar kirada oturduğumuz evlerin tuvaletleriyle konuştum. oturduğumuz evin tuvaletinden başka bir tuvalete pislediğimde (okul ya da misafir evi tuvaleti) huzursuz olmakla birlikte, kendimi yersiz bir pişmanlık çıkmazına sokuyordum. bu pişmanlıktan kurtulmak için kesinlikle oturduğumuz evin tuvaletiyle konuşmalıydım.
belki inanmazsanız ne zaman bir tuvalete girsem, o konuştuğum tuvaletler gözümün önünden geçerler. bazen eski mahallemize gittiğimde utanmasam gidip o tuvaleti görmek isterim, henüz yapmış değilim. bilinçaltı affetmiyor.
