hayatımın her günü sürekli hissettiğim duygu. batıyor bana. bir kadının kendi kendisini böyle bir geri kalmışlığa, esarete sokmaya canatmasını ben anlayamıyorum. başörtüsü bir bez parçası değil, bir kadının tümü ile içerisinde yer aldığı toplumdan kendi kendisini dışlaması. kendisine gösterilen yerde oralarda bir yerde uzakta durmayı kabullenmesi. evli olsam eşim bana ben başörtüsü takmayı düşünüyorum, kapansam mı acaba falan dese o dakika boşarım tartışmaya bile girmem. hayır bile demem. bu düşünceye sahip bir kadının çocuk yetiştirmesine izin vermemek lazım. ezik olmayı kabullenmiş bir kadından nasıl annelik yapmasını bekleriz.
